Artikel 8 blijkt een onbetrouwbaar etiket te zijn
Hoe vind ik een duurzaam fonds? Veel beleggers worstelen met die vraag. Het is ook niet eenvoudig je weg te vinden in het kluwen van duizenden fondsen die er op de markt zijn.
Wie op zoek gaat, zal al snel een indeling tegenkomen op basis van artikels in de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR). Die SFDR zijn een pak nieuwe Europese regels met als doel meer transparantie te brengen in de financiële wereld, zodat beleggers – jij dus – makkelijker meer duurzame keuzes kunnen maken.
Om zich het etiket van een bepaald artikel aan te mogen meten, moeten fondsen de bijhorende transparantieregels volgen. Concreet geven fondsbeheerders aan de hand van een ‘artikel’ aan hoe duurzaam hun beleggingen zijn. Dat levert drie categorieën op:
- Artikel 6-fondsen: fondsen zonder duurzaamheidskenmerken of duurzaamheidsdoelstellingen. Dit worden ook wel de ‘grijze’ fondsen genoemd.
- Artikel 8-fondsen: Fondsen met duurzaamheidskenmerken, ook wel ‘lichtgroene’ fondsen genoemd.
- Artikel 9-fondsen: Fondsen met duurzame doelstelling, ook wel ‘donkergroene’ fondsen genoemd.
Probleem Artikel 8
Dat lijkt een heldere indeling, waarmee je makkelijk aan de slag kan. Dat was ook het opzet, maar in de praktijk blijkt het niet zo vlot te lopen.
Het probleem zit vooral bij Artikel 8-fondsen. Enerzijds ligt de lat heel laag om ‘bepaalde duurzaamheidskenmerken’ in je beheer op te nemen. Een pak fondsen claimt dus ‘duurzaam’ te beleggen, terwijl ze er in de realiteit nauwelijks rekening mee houden.
Anderzijds vraagt het best veel inspanningen van een fondsbeheerder om te voldoen aan alle verplichtingen om tot de Artikel 9-fondsen te behoren. Het gevolg is dat veel fondsen het zekere voor het onzekere kiezen en toch maar voor Artikel 8 gaan, zelfs als ze duurzame doelstellingen nastreven.
Het resultaat is dat Artikel 8 een vergaarbak is geworden, die al ruim de helft van alle fondsen uitmaakt. De meerderheid daarvan zijn wel heel lichtgroene fondsen. Maar er zitten dus ook best donkergroene fondsen tussen die gewoon niet voldoen aan de transparantievereisten om zich Artikel 9 te mogen noemen.
Het besluit is dan ook dat Artikel 8 niet de transparantie brengt die een duurzame belegger nodig heeft om goed geïnformeerde beslissingen te nemen.
Wat moet je hier nu mee? Misschien helpen deze punten als leidraad.
- Een Artikel 8 is lang geen garantie op een duurzaam fonds, zie het dus niet als een label
- Een Artikel 8 kan wel een duurzaam fonds zijn, maar daarvoor moet je goed onderzoeker hoe de beheerder precies te werk gaat
- Wie zeker wil zijn, kiest best voor Artikel 9
Wil je meer weten over hoe je een geschikt fonds kan vinden en hoe die precies werken, neem dan zeker een kijkje naar onze e-learning ‘Start met duurzaam beleggen met fondsen’.
Ga je binnenkort in gesprek met je bankier of adviseur, dan kunnen deze blogs je wellicht nog verder helpen.
https://duurzaambeleggen.academy/help-mijn-bankier-vraagt-of-ik-duurzaam-wil-beleggen/
https://duurzaambeleggen.academy/help-mijn-bankier-wil-me-paien/
https://duurzaambeleggen.academy/help-mijn-bankier-wil-me-een-taxonomie-geven/
https://duurzaambeleggen.academy/help-mijn-bankier-wil-me-bij-de-sfdr-inlijven/
